Fransa Ulusal Önleyici Arkeolojik Araştırma Enstitüsü’nden (Inrap) bir ekip, Dijon kentinin yaklaşık 20 km doğusundaki Marliens bölgesinde kazı yaparken Neolitik Çağ (MÖ 10000 ile MÖ 2200 arası) ve Demir Çağı’na (MÖ 1200 ile MÖ 550 arası) ait yerleşim kalıntıları buldu.
Tek bir kültürün bıraktığı kalıntılardan oluşan bir katman anlamına gelen en eski yerleşim, uzmanlar için en ilgi çekici olanıydı.
Çapı 11 metre olan dairesel bir yapıya bağlı sekiz metre uzunluğunda bir “at nalı” muhafazası ve bunun yanında başka bir açık muhafaza içeriyordu.
Her üç yapının da aynı döneme ait olduğu düşünülüyor ve yan muhafazalardaki bir çakıl tabakası, bir zamanlar orada bir çitin durduğunu gösteriyor. Inrap uzmanları şu anda çitlerin ne amaçla kullanıldığına dair hiçbir fikre sahip değil.
Ekip, keşfe ilişkin şunları kaydetti:
“Bu tür bir anıt daha önce görülmemiş gibi görünüyor ve şu anda [diğer alanlarla] karşılaştırma yapmak mümkün değil. Tarihlendirme hala belirsizliğini koruyor, ancak keşfedilen tek eserler Neolitik döneme ait olduğunu düşündüren kesilmiş çakmaktaşlarına karşılık geliyor. Bu anıtın kronolojisini netleştirmek için radyokarbon analizleri devam etmektedir.”
Ekip, 60 bin metrekarelik kazı alanının başka bir yerinde, üst toprak seviyesinin altında yedi çakmaktaşı ok ucu, iki okçu kolu muhafazası, çakmaktaşı bir çakmak ve bakır alaşımlı bir hançer ortaya çıkardı.
Kolluklardan birinde, ateş yakmak için gerekli bir element olan piritle eşleşen demir oksit izlerine rastlandığını söyleyen ekip, bu obje serisinin çoğunlukla bir gömüye eşlik ettiğini, ancak bunun gerçekten böyle bir alan olup olmadığını henüz teyit edemediklerini belirtti.
“Hançerin bakır alaşımının bileşiminin analizi, kökenini belirlemeyi mümkün kılacak ve bize o dönemdeki ticari alışverişler hakkında bilgi sağlayacaktır” diyen ekip ayrıca, erken Tunç Çağı’na tarihlenen birkaç kuyu ve “Birinci Demir Çağı’na tarihlenen altı kremasyonun keşfiyle karakterize edilen” eski bir mezarlık ortaya çıkardılar.
Ekip, “Bir kapakla kapatılan çömlekler, bazen süs eşyalarının (bakır alaşımı ve demirden bilezikler veya yüzükler) eşlik ettiği tek bir kemik birikintisi içeriyordu” açıklamasında bulundu.
Ekip ayrıca, gömülerin yapıldığı dönemdeki cenaze uygulamalarını belirlemek amacıyla yakılan kemiklerin analizinin devam ettiğini doğruladı.
Uzmanlar çalışmaların bir zamanlar hangi amaca hizmet ettiğini ve toprağın ve insanlarının çağlar boyunca nasıl geliştiğini ortaya çıkaracağını umuyor.